卢至均站在某处无名的荒郊野外,远处的汽车阴影里是一圈人影围着一个坐在地上的人,还有一个仓皇逃离的男性背影。看着这一切的卢至均双手放在口袋里,垂下眼帘的她眉目平和,低声诵念着歌谣一般的颂词:“quoniam ipse liberabit me de laqueo venantium et a verbo aspero(祂必救你脱离猎人的网罗和致命的瘟疫)
in scapulis suis obumbrabit te et sub pinnis eius sperabis(祂必用祂的羽毛遮盖你,用祂的双翼保护你,祂的信实是你的盾牌和壁垒)
scuto circumdabit te veritas eius non timebis a timore nocturo(你必不惧怕黑夜的恐怖,或白日的飞箭)
a sagitta volante in die a negotio perambulante in tenebris ab incursu et daemonio meridiano(或黑暗中横行的瘟疫,或正午肆虐的灾难)
cadent a latere tuo mille et decem milia a dextris tuis ad te autem non adproinquabit(尽管千人扑倒在你的左边,万人扑倒在你的右边,你必安然无恙)
verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis(你必亲眼目睹恶人受惩罚)”*